Hallooooo,
Vorige week maandag ben ik in de voormiddag 2u naar het internetcafe geweest. Vervolgens Ben ik naar de stad geweest. Samen met Florence ben ik een usb-stick van 8GB gaan kopen voor al mijn foto's. Ik heb dan ook nog enkele souvernirtjes gekocht. In de namiddag ben ik naar het ziekhuis geweest omdat ik de voorschriften van mijn medicijnen (van toen ik ziek was) moest ophalen. Ik moet deze aan Afs geven want zij betalen dergelijke kosten. Het enige probleem is dat je deze documenten niet buiten het ziekenhuis mag brengen en ik had een kopie nodig. Na lang praten met de dokter aan de balie ging hij akkoord maar toch moesten we eerst nog praten met een verpleegster en daarna zouden we naar een dokter moeten gaan. Maar zo veel tijd hadden wij niet... Dus Florence en ik gingen naar de achterkant van het ziekenhuis, ik stak het document in mijn tas. We gingen samen naar het kopieercenter op een km van het ziekenhuis. Daarna brachten we het document veilig terug en niemand heeft iets gemerkt. Rond 16u kwam ik thuis en heb ik mijn dagboek aangevuld, door de reis was er geen tijd voor schrijven. Savonds had ik een afspraak met mijn AFS-contactpersoon Mr Mireku. Ik heb enkele problemen gehad met mijn gastgezin die ik moest melden aan AFS.
Dinsdag heb ik gebeld naar AFS dat ik wou verhuizen omdat ik mij gewoon niet meer goed voelde in mijn gezin. In de namiddag ben ik dan naar de familie Dankwah gegaan, dit is het gezin waar mijn Duitse vriendin Laura woont. Ik ben daar gaan intrekken. Ik moet wel zeggen dat ik heel veel goede herrinneringen heb aan mijn eerste gezin. De laatste weken zijn er een aantal mindere dingen gebeurdt waardoor het veiligheidsgevoel bij mij verdwenen was. Er was ook een voortdurende spanning aanwezig.
Dinsdag namiddag ben ik dan samen met Mr Mireku naar de stad geweest, we zijn samen gaan eten en daarna zijn we naar de winkel van mijn nieuwe gastmama geweest. Die vond het geweldig dat ze er een nieuwe dochter zou bijkrijgen, dat gaf mij natuurlijk wel een leuk gevoel. Daarna ben ik samen met Laura naar de markt geweest. ROnd 17u gingen we met heel het gezin naar huis; Voor mij voelde alles wat onwennig aan want alles was terug nieuw. S'avonds hebben mijn nieuwe zussen mijn vlechten eruit gedaan, dat duurde ook zo'n 3 uur. Dan kon ik eindelijk mijn haar wassen!!! Ik ben wel ontzettend veel haar verloren maar naar tschijnt is dat zeer normaal. Ik heb nog steeds haar en tis nog steeds lang maar een pak korter dan voor mijn vertrek. Heb nu niet het beeld van Sabet met een broske he :-)
Woensdag slaap ik langer. Ik heb namelijk niets te doen want mijn school is met vakantie. Daarom doe ik alles lekker traag. Om 11u ga ik samen met Kwaku, Sam More en Eveline naar de stad (broers en zus). Kwaku en ik zetten Sam More en Eveline af bij mama's shop. Daarna brengt Kwaku mij naar het internetcafe. Ik praat met mijn mama en bespreken een vroeger vertrek. Ik heb lang getwijfeld maar heb toch besloten om vroeger naar huis gegaan. Ik heb namelijk geen project meer waardoor ik overdag niets te doen heb en alle andere gezinsleden wel. Ik ben iedere dag al naar de stad geweest maar na een tijdje heb je het ook wel gezien. In de namiddag ben ik samen met Laura naar de markt geweest want de markt is hier werkelijk fantastisch!!! Opnieujw kochten we enkele souvenirtjes. Om 23 u gingen ik samen met Edu (mijn nieuwe gastbroer) naar Michael. Ik ging mijn foto's ophalen die op zijn computer stonden.
Donderdagvoormiddag heb ik thuis gezeten samen met sam More en Eveline. Om 11u ben ik naar de stad gegaan want ik had afgesproken met Laura en Paul. We gingen met ze'n allen naar de markt van donderdag. Donderdag heb je in Koforidua een speciale markt in Jackson park. Die dag kan je parels, armbanden, kettingen,... kopen in alle vormen en kleuren. Gewoon prachtig. We hebben ons dan allemaal eens laten gaan want en gingen met volle rugzakken terug naar huis :-)
Vrijdag heb ik afgesproken met Bobo, een leerkracht van St. Mary's international school waar ik werkte. Hij moest van mijn gastmama om 8u naar ons huis komen. Ze wou eerst eens kijken wie Bobo was en dan kon ze maar beslissen of ik er kon mee afspreken of niet. Achteraf was dat allemaal geen probleem. In de voormiddag ben ik mijn kleedjes gaan ophalen die de kleermaakster voor mij had gemaakt. DOnderdag had ze tegen mij gezegd dat ze klaar zouden zijn tegen 7u in de ochtend. Ik kwam daar om 8u en ze waren nog steeds niet klaar. Ik ben daar dan blijven wachten want ik moest ze vandaag meenemen naar huis. Ik heb
3u bij de kleermaakster gezeten maar ik vond het best leuk, ik heb met alle mensen die langs kwamen een gesprekje gevoerd, best leuk. Om 11u ging ik dan eindelijk naar huis. Om 11u30 stond Bobo aan mijn deur. We zijn dan samen naar de stad geweest. Ik had krijt en stylos van België meegebracht en ik heb die aan Bobo gegeven om te verdelen op de school. Dat vond hij werkelijk geweldig. In de stad zijnn we dan een aantal vrienden gaan bezoeken zodat ik afscheid kon nemen. Ik heb een aantal cd's gekocht want ik vind de Ghanese muziek echt geweldig. Ghanezen vinden het geweldig als westerlingen hun muziek leuk vinden. Daarom zijn de mensen van de CD-winkel mijn nieuwe vrienden :-)
Zaterdag ben ik naar Accra gereisd samen met Laura. Om 17u kwam ik aan in Afankor Barier, dit is de plaats waar mijn Belgische vriendin Veerle verblijft. Laura moest nog een uur doorrijden naar Accra centrum. Toen ik bij veerle aankwam had ik het gevoel enooooooooooooorm bruin te zijn maar uiteindelijk bleek het stof te zijn... JAMMER!!
Zondag ben ik dan samen met Veerle en haar familie naar de kerk geweest. Die hebben een kerk op hun eigen domein. Veerle en ik mochten muziek maken in de kerk op de tambourijn. Ik heb mij echt geamuseerd in de kerk. Af en toe moesten Veelre en ik Luidop uit de Bijbel lezen en dan stelde de pastoor ons een vraag over het gelezen stukje :-). Na 1uur was de viering afgelopen. Na 1 UUUR??? De vorige keren dat ik naar de kerk ging zat ik daar 4uur dus 1uu was wele een meevaller.
Om 11u ging ik samen met veerle en haar gastzus naar het 'station' aleja een plaats waar je een bus kan nemen. Ik nam een tro tro naar circle, de drukste plaats in Accra. Aangezien ik daar nog nooit geweest ben en ook niet weer hoe dat eruit zien vroeg ik in de bus aan de mensen waar dat was en of ze mij wouden helpen, dat was allemaal gaan probleem. Heel de bus begint dan te discusieren over het fiet dat de Obroni (de witte) eraf moet in Circle en dat dat wel tof is. Heel de bus herrinnerd de busschauffeur om de 10 minuten dat de Obroni eraf moet in Circle en dat hij dat niet mag vergeten, echt geweldig. Naast mij zat er echt een superwijze oma. Die was al bezig tegen mij van ja ge moet u gsm enzo wegsteken want ge gaat da kwijt zijn en ja ik zou da niet willen. Als we aangekomen waren in circle bleef de oma bij mij staan want ze vond het niet veilig voor mij. Ze hielp mij met mijn valiezen en ging samen met mij naar het reusachtige Vodafone gebouw. Ik moest bellen naar iemand van Afs want hij zou me daar komen ophalen. De oma zei dat ze bij mij zou blijven wachten tot ik zou opgehaald worden. Ik belde Kobby van AFS en hij zei dat hij zou komen. Ik wist van Laura dat zij zaterdag een uur op Kobby moest wachten. Ik zei dit aan de oma. Ze zei: Ja zo lang kan ik niet wachten maar ik zoek wel naar een oplossing. DE oma en ik gingen naar de parkin van het Vodafone gebouw. Daar stond een bewakingsman, de oma ging even praten met hem. De boodschap was: Ja da meisje is hier nieuw, normaal verbleef ze in Koforidua. Ze word zo meteen opgehaald maar tot dan moet ze bij u blijven want ik vind het niet veilig voor haar. :-) Dus ik heb dan een half uur naar de bewakingsman gezeten en voelde me ontzettend veilig dankzij die geweldige oma.
Kobby is me dan komen ophalen en heeft me naar zijn huis gebracht. Daar was Laura. In de namiddag zijn we samen naar het cultureel centrum geweest, een plaats waar je allemaal superleuke souvenirs kan kopen. S'avonds moest ik dan afscheid nemen van Laura want zei vloog terug naar Frankfurt. Ik ben savond dan nog met Kobby (wel een andere, een vriend van AFS-kobby maar die woont in hetzelfde huis). We zijn dan samen iets gaan drinken en het was best fijn.
Maandag ben ik dan samen met Kobby van AFS samen naar het AFS-kantoor geweest samen met al mijn valiezen (ik heb trouwens een extra valies moeten kopen want ik heb te veel gekocht). OP het afs-kantoor was het leuk om iedereen terug te zien van op mijn eerste orientatie. Ik mocht doen wat ik wou. In de voormiddag het ik dan maar op het internet gezeten. In de namiddag ben ik samen met Steffi naar een markt geweest echt heel leuk. Om 5u ben ik dan samen met Pearl, Kobby en Rosi (allemaal van AFS) naar de luchthaven geweest. Normaal mag je in Ghana enkel binnen in de luchthaven als je een passagier bent. Rosi is er toch in geslaagd om samen met mij binnen te geraken. Op die manier was het veel gemakkelijker om mijn weg te vinden. :-)
In de luchthaven hebbben ik dan kennis gemaakt met een Nederlander en 3 Italianen. Op die manier ging het wachten wel een stukje sneller vooruit. Om 20u40 mochten we dan in het vliegtuig. Ik zat achteraan tussen 2 brede Ghanezen. Maar ze waren wel heel vriendelijk. Van den enen heb ik zijn kaaske gekregen en van den andere zijn fruitsap :-).
Om 6u kwam ik dan aan in Brussel. Om half 7 zag ik mijn ouders dan terug.
Ik ben nu al 3 dagen terug in BelgiË. Ik moet zeggen dat ik heel bij ben dat ik terug thuis ben(lekker eten, een warme douche, je familie en vrienden,...) maar ik mis Ghana toch wel heel erg. De vrolijkheid van de mensen, de zon, de natuur, mijn Ghanese vrienden,... :-)
Groetjes uit Laarne,
Sabet
