Hallooo,

Eindelijk heb ik tijd om mijn blog aan te vullen. Ik ben nu 1 week in Ghana en ik heb al ontzetttend veel meegemaakt.

Vrijdag arriveerde ik om 8u30 in Zaventem. Steffi en ik hebben een half uur gezocht naar de AFs-verantwoordelijke, maar uiteindelijk vonden we har. Met zijn vijven gingen we naar de Afrika-check-in. Daar kwamen ze voor het eerste probleem te staam. Brussels Airlines vertelde ons dat het vliegtuig overboekt was waardoor wij geen zitplaatsen hadden, enkel Christel had een plaats. De anderen, waaronder ik werden op de wachtlijst geplaatst. Het was spannend tot 10 minuten voor vertrek. Eindelijk kregen we het bericht dat we naar Ghana konden vertrekken.

In Accra werden we opgewacht door 2 AFSers. We werden naar ons prachtige hotel gebracht, toch niet... maarja het viel best meee.
Zaterdag gingen we naar het Afs-kantoor. Ze hadden een soort van city-tour. We namen de trotro (busje). Op die manier leerden ze de stad kennen. Het verkeer is zer druk, niemand trekt zich iets aan van regels. savonds gingen we naar MUSIC MUSIC, het bekemdste tv-programma van Ghana. Wij waren publiek, dus kwamen we op tv. het is een live-show waarbij artiesten komen optereden, allemeel rappers. En de Ghanzen gingen er helemaal wild op. Dan was er ook nog de Crazy-dance-competition, 3 mensen uit het publiek moeten gedurende 1 minuut zo dwaas mogelijk dansen. Dominiquevan Duitsland (AFS) won.

Zondag ging ik naar de kerk. Helemaal anders dan hier. Het koor bestaat uit 50 mensen. Iedereen kent de liedjes, iedereen zingt en klapt, maar het duurt ontzettend lang. En soms moet je ook knielen. In de namiddag gingen we maar Bojo-beach, echt een paradijs.

Maandag en dinsdag hadden we een aantal AFS-sesies, informtie over hoe te leven in Ghana. We hadden ook een taalles (Twi)>

Dinsdag vertrokken de mensen die verblijven in Accra naar hun gastgezin. De groep vekleinde. We waren maar met zijn 6en meer. We waren nog maar met 2 Belgen, Elise en ik.

Woensdag vertrok ik dam ook naar Koforidua. We moesten opstaan om 3uur, echt supervroeg. Mijn ogen waren superklein en mijn haar stond naar allen kanten> Ik dacht : Sabet, wat ben je moooooooooooi. Eerst gingen Elise, Dominique en Toni afzetten aan het station. Vervolgens ging de AFS-bus naar Eastern Region, daar was Tom zijn Familie.
Daarna reden we door naar Koforidua. Na een uur rijden viel de bus stil. We moesten 2u wachten tot de bus gerepareerd was. Eens in Koforidua, ontmoette ik eindelijk mijn gatsgezin. ECHT SUPERVRIENDELIJKE mensen. Mijn huis is wel niet echt groot en mooi mssr ik heb alles wat ik nodig heb. Ik kreeg de mooiste kamer in het huis.

Aan het eten moet ik echt wel wennen. Het is allemaal zeer pikant en sommige dingen lust ik gewoon niet.

In de stad staart iedereen naar je omdat je blank bent. Iedereen wilt u een hand geve, u aanrakem, gewoon omdqt ik wit ben. Blanken worden Obroni genoemd. Maar alle mensen zijn wel vriendelijk en behulpzaam.

Maar nu ga ik julie nu laten.

Ik ga nu naar de markt. Morgen ga ik voor het eerst naar mijn project, spannedm ik hoop dat het meevalt....

Ik mis jullie allemaal, echt veel

Laat aub regelmatig wat van jullie horen

Veel liefs,
Sabet

xxx