Hallooooooooo vrienden,
om verder te gaan op mijn vorig bericht.... ik ben zaterdag gaan zwemmen met mijn broer en een vriend van hem.
Zondag ben ik naar de kerk geweest dicht bij mijn huis. De viering is echt niet te vergelijken met die van in Accra. In Koforidua is de kerk ingericht als een partyzaal en iedereen zit daar gelijk ne zot te dansen. Ik zeg het u naar de kerk gaan is echt plezant, maar na 4u hebt ge der echt wel genoeg van!!! Twas een extra lange viering omdat de leidster van de kerk jarig was. Z e had een bureaustoel gekregen en op het einde van de viering kregen we ne cola een een stuk taart, kwas tan ook content! :) In de namiddag was het family time.
Maandag ging ik voor het eerst naar mijn project. Als ik toekwam moest ik zoeken voor de directeur. Ik kwam toe en er werd me verteld, ja vandaag is die er niet. Dan besef je, OK IK BEN IN AFRIKA. De kinderen hebben examens dus ik heb eigelijk nogal weinig te doen. Ik hang gewoon wa rond met de leerkrachten. De leerkrachten zijn echt megaaaawijs!! Ze zijn grappig<
Maandag rond 11u begon ik me echt slecht te voelen, maar ik dacht dat het wel zo over gaan dus ik wachtte tot 13U30 om met de eerste schoolbus terug naar huis te gaan! Eens ik thuis kwam wa ik echt kapot. Heel mijn lijf was nat vant zweet. Mijn hoofd barste, mijn spieren deden pijn, mijn neus verstopt, mijn ogen piekten en de tranen liepen er gewoon uit. Ik wou niet wenen maar het ging gewoon vanzelf! Ik nam enkele medicijen en ging dan 3u voor 3u in mijn bed liggen. Rond 17u was ik nog steeds in dezelfde toestand. Mijn gastgezin besloot om met me naar het ziekenhuis te gaan maar eerst moesten ze nog even een discussie voeren over een bepaald onderwerp. Dat duurde 3 uur en ik lag daar maar te vergaan. om 20 u gingen we (Michael en ik) dan eindelijk naar het ziekenhuis, echt een ziekenhuis om nachtmerries van te hebben!! WE moesten wachten in een gang, en na 10 minuten brachten ze ne man binnen die gelijk aant sterven was. Hij kon niet meer reageren en hij hing vol me kots. Hij rook niet zo goed, nu moeten jullie weten dat die man 10cm verwijderd was van mij dus dat was niet echt plezant...Zo om 21u ging ik bij de dokter, hij vertelde mij dat ik een infectie heb in mijn keel en ook heb ik malaria in mijn lichaam. fijn fijn fijn. Ik heb pillekes gehad en nu gaat het echt al stukken beter!!!!
Dinsdag ben ik niet gaan werken omdat ik nog altijd niet goed was. Ik ben met Michael naar de stad geweest omdat ik me beter voelde als ik buiten liep, ik heb enkele vrienden van hem ontmoet...
Woensdag ging ik terug naar de school, dan had ik echt niets te doen, ik heb naar een film gekeken op school en daarna gewoon weer rondgehangen met de leerkrachten...praten, lachen en plezier maken. Om 13u30 kreeg ik een lift, samen 4 mannelijke leerkrachten, naar huis. De leerkrachtenauto. Er zijn hier opvallend weinig vrouwelijke leerkrachten, best vreemd...
Vandaag ben ik opnieuw naar de school geweest. Twas best leuk... Ik ging samen met de directuer in iedere klas. Elke keer stelde ik me voor en konden de leerlingen enkele vragen stellen. Daarna Zat ik met de kindjes van klas 2 in de bibliotheek, die zijn echt schattig. Ze hebben liedjes voor mij gezongen. Om 13u30 nam ik opnieuw de bus naar huis...
Deze namiddag kwam Laura mij bezoeken, het meisje van Duistland. Echt leuk. We gingen samen naar de stad, we kochten een woordenboek engels-twi. Er was maar 1 meer, zo we moeten hem delen... Mijn gezin spreekt regelmatig Twi, heel veel mensen in Ghana spreken Twi, zo het leek me best wel handig!!!!!!!
Zo morgen ga ik gewoon weeer terug naar de school. Zaterdag ga ik de boti falls en de akan falls gaan bekijken... En zondag weet ik nog niet, ik kan het jullie volgde week vertellen....
Wanneer mijn school met vakantie gaat, ga ik reizen en enkele andere regio's bezoeken en hun atracties.
Tis waar, iedere dag is hier een nieuwe avontuur, iedere dag is anders, elke dag nieuwe ontdekkingen!
Ik begin het stillentjes aan leuker en leuker te vinden, hier in Ghana!
Groetjes uit Koforidua
Veel liefs,
Sabet
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
donderdag 29 juli 2010
zaterdag 24 juli 2010
Hallooo,
Ik vind het heel leuk dat er zo veel mensen reageren op mijn blog!!!
De voorbije 2 dagen waren echt superleuk.
Onze AFS-contactpersoon Mr. Mireku nam ons (Laura en ik) mee naar de middelbare school waar hij lesgeeft. Die school is echt zo leuk, ik wou daar echt niet weg, ik wou daar blijven en daar wonen.
Donderdag gingen we dus naar Ghanas High school. Mr Mireku dropte ons in een klas waar op dat moment 10 meisjes zaten. Het duurde maar 10 minuten tegen dat de hele klas vol stond met leerlingen. Toen voelde ik mij echt een attractie. Iedereen was zo geinterresseerd in ons, stelden 1000 vragen. Ze toonden ons heel de school.
Vrijdag gingen Laura en ik in de voor;iddag een kijkje nemen op onwe projecten, samen met Mr Mireku. Ik ga Frans geven in St. Mary International school. Maandag starten de kinderen met de examens dus ik ga waarschijnelijk gewoon de leerkrachten helpen met verbeteren en dan wat rondhangen. Op 5 Augustus hebben de kinderen hier vakantie, dus dan heb ik eigenlijk geen werk. Maar dan gaat mijn broer Michael mij een aantal attracties tonen hier in Ghana. Ik ben ook een kijkje gaan nemen op het project van Laura,een soort van kinderopvang. De medewerkers heten mij ook heel erg welkom en ik mag altijd eens langskomen...
In de namiddag gingen we dan terug naar Ghanas high school. Laura en ik werden gesplitst. Ik werd gedropt in de Wetenschap klas, met bijna allemaal jongens. Echt grappig maar superleuk. Smiddags at ik fruit in de school, echt fantastisch. Daarna ging ik terug naar de meisjeklas, klas 6, mijn leeftijd dus. Ik leerde hen enkel woorden Nederlands en Laura Duits. En ze wouden dat echt leren e... Dan moest ik een liedje zingen voor de klas, ze wouden mij horen zingen, echt hilarische momenten... Daarna wouden ze ons leren dansen, en moesten we tonen hoe wij dansen, echt superleuk... WE hebben de Macarena en zo gedanst, de jongens maken dan muzeik op de bank en sommige meisjes dansen mee... Dan haalde ik mijn fototoesten boven, waaaaaaaaw, echt superveel fotos van mij en de studenten... Wij kwamen daar terwijl ze eigenlijk moesten studeren, hahahaha, daar kwam welniets van in huis...
Om 3u verlieten we de school en gingen we terug naar de markt... appelsienen eten. In ghana snijdenze de appelsienen niet in stukjes, maar zuigen ze gewoom het sap uit de appelsien, de eerste keer was heel mijn gezicht echt vol maar nu beging het te lukken...
Ik nam samen met Laura de Taxi naar huis, helemaal alleen, zonder hulp...
Eens terug thuis,praatte ik met mijn gastgezin, at ik, keek ik tv en ging slapen...
Als Michael voor de middag terug is van Accra, ging hij met ons (Laura en ik )naar het het zwembad... en anders gaan we gewoon naar de stad.
Ik wordt hier regelmatig ten huwelijk gevraagd, zelf door de taxichauffeur....
Vandaag zat ik de taxi met een leraar engels, hij gaf me zijn nr. Als ik vragen heb in verband met lesgeven, kan ik bij hem terrecht... Tis 1 van de eerst mensen die niet zoals de andere mannen blijkt te zijn... maar ik ben op mijn hoede...
Vandaag heb ik mijn kleren met de hand gewassen, echt een grappig zicht denk ik
Nu ga ik jullie laten,
DAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAG
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ik vind het heel leuk dat er zo veel mensen reageren op mijn blog!!!
De voorbije 2 dagen waren echt superleuk.
Onze AFS-contactpersoon Mr. Mireku nam ons (Laura en ik) mee naar de middelbare school waar hij lesgeeft. Die school is echt zo leuk, ik wou daar echt niet weg, ik wou daar blijven en daar wonen.
Donderdag gingen we dus naar Ghanas High school. Mr Mireku dropte ons in een klas waar op dat moment 10 meisjes zaten. Het duurde maar 10 minuten tegen dat de hele klas vol stond met leerlingen. Toen voelde ik mij echt een attractie. Iedereen was zo geinterresseerd in ons, stelden 1000 vragen. Ze toonden ons heel de school.
Vrijdag gingen Laura en ik in de voor;iddag een kijkje nemen op onwe projecten, samen met Mr Mireku. Ik ga Frans geven in St. Mary International school. Maandag starten de kinderen met de examens dus ik ga waarschijnelijk gewoon de leerkrachten helpen met verbeteren en dan wat rondhangen. Op 5 Augustus hebben de kinderen hier vakantie, dus dan heb ik eigenlijk geen werk. Maar dan gaat mijn broer Michael mij een aantal attracties tonen hier in Ghana. Ik ben ook een kijkje gaan nemen op het project van Laura,een soort van kinderopvang. De medewerkers heten mij ook heel erg welkom en ik mag altijd eens langskomen...
In de namiddag gingen we dan terug naar Ghanas high school. Laura en ik werden gesplitst. Ik werd gedropt in de Wetenschap klas, met bijna allemaal jongens. Echt grappig maar superleuk. Smiddags at ik fruit in de school, echt fantastisch. Daarna ging ik terug naar de meisjeklas, klas 6, mijn leeftijd dus. Ik leerde hen enkel woorden Nederlands en Laura Duits. En ze wouden dat echt leren e... Dan moest ik een liedje zingen voor de klas, ze wouden mij horen zingen, echt hilarische momenten... Daarna wouden ze ons leren dansen, en moesten we tonen hoe wij dansen, echt superleuk... WE hebben de Macarena en zo gedanst, de jongens maken dan muzeik op de bank en sommige meisjes dansen mee... Dan haalde ik mijn fototoesten boven, waaaaaaaaw, echt superveel fotos van mij en de studenten... Wij kwamen daar terwijl ze eigenlijk moesten studeren, hahahaha, daar kwam welniets van in huis...
Om 3u verlieten we de school en gingen we terug naar de markt... appelsienen eten. In ghana snijdenze de appelsienen niet in stukjes, maar zuigen ze gewoom het sap uit de appelsien, de eerste keer was heel mijn gezicht echt vol maar nu beging het te lukken...
Ik nam samen met Laura de Taxi naar huis, helemaal alleen, zonder hulp...
Eens terug thuis,praatte ik met mijn gastgezin, at ik, keek ik tv en ging slapen...
Als Michael voor de middag terug is van Accra, ging hij met ons (Laura en ik )naar het het zwembad... en anders gaan we gewoon naar de stad.
Ik wordt hier regelmatig ten huwelijk gevraagd, zelf door de taxichauffeur....
Vandaag zat ik de taxi met een leraar engels, hij gaf me zijn nr. Als ik vragen heb in verband met lesgeven, kan ik bij hem terrecht... Tis 1 van de eerst mensen die niet zoals de andere mannen blijkt te zijn... maar ik ben op mijn hoede...
Vandaag heb ik mijn kleren met de hand gewassen, echt een grappig zicht denk ik
Nu ga ik jullie laten,
DAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAG
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
donderdag 22 juli 2010
Hallooo,
Eindelijk heb ik tijd om mijn blog aan te vullen. Ik ben nu 1 week in Ghana en ik heb al ontzetttend veel meegemaakt.
Vrijdag arriveerde ik om 8u30 in Zaventem. Steffi en ik hebben een half uur gezocht naar de AFs-verantwoordelijke, maar uiteindelijk vonden we har. Met zijn vijven gingen we naar de Afrika-check-in. Daar kwamen ze voor het eerste probleem te staam. Brussels Airlines vertelde ons dat het vliegtuig overboekt was waardoor wij geen zitplaatsen hadden, enkel Christel had een plaats. De anderen, waaronder ik werden op de wachtlijst geplaatst. Het was spannend tot 10 minuten voor vertrek. Eindelijk kregen we het bericht dat we naar Ghana konden vertrekken.
In Accra werden we opgewacht door 2 AFSers. We werden naar ons prachtige hotel gebracht, toch niet... maarja het viel best meee.
Zaterdag gingen we naar het Afs-kantoor. Ze hadden een soort van city-tour. We namen de trotro (busje). Op die manier leerden ze de stad kennen. Het verkeer is zer druk, niemand trekt zich iets aan van regels. savonds gingen we naar MUSIC MUSIC, het bekemdste tv-programma van Ghana. Wij waren publiek, dus kwamen we op tv. het is een live-show waarbij artiesten komen optereden, allemeel rappers. En de Ghanzen gingen er helemaal wild op. Dan was er ook nog de Crazy-dance-competition, 3 mensen uit het publiek moeten gedurende 1 minuut zo dwaas mogelijk dansen. Dominiquevan Duitsland (AFS) won.
Zondag ging ik naar de kerk. Helemaal anders dan hier. Het koor bestaat uit 50 mensen. Iedereen kent de liedjes, iedereen zingt en klapt, maar het duurt ontzettend lang. En soms moet je ook knielen. In de namiddag gingen we maar Bojo-beach, echt een paradijs.
Maandag en dinsdag hadden we een aantal AFS-sesies, informtie over hoe te leven in Ghana. We hadden ook een taalles (Twi)>
Dinsdag vertrokken de mensen die verblijven in Accra naar hun gastgezin. De groep vekleinde. We waren maar met zijn 6en meer. We waren nog maar met 2 Belgen, Elise en ik.
Woensdag vertrok ik dam ook naar Koforidua. We moesten opstaan om 3uur, echt supervroeg. Mijn ogen waren superklein en mijn haar stond naar allen kanten> Ik dacht : Sabet, wat ben je moooooooooooi. Eerst gingen Elise, Dominique en Toni afzetten aan het station. Vervolgens ging de AFS-bus naar Eastern Region, daar was Tom zijn Familie.
Daarna reden we door naar Koforidua. Na een uur rijden viel de bus stil. We moesten 2u wachten tot de bus gerepareerd was. Eens in Koforidua, ontmoette ik eindelijk mijn gatsgezin. ECHT SUPERVRIENDELIJKE mensen. Mijn huis is wel niet echt groot en mooi mssr ik heb alles wat ik nodig heb. Ik kreeg de mooiste kamer in het huis.
Aan het eten moet ik echt wel wennen. Het is allemaal zeer pikant en sommige dingen lust ik gewoon niet.
In de stad staart iedereen naar je omdat je blank bent. Iedereen wilt u een hand geve, u aanrakem, gewoon omdqt ik wit ben. Blanken worden Obroni genoemd. Maar alle mensen zijn wel vriendelijk en behulpzaam.
Maar nu ga ik julie nu laten.
Ik ga nu naar de markt. Morgen ga ik voor het eerst naar mijn project, spannedm ik hoop dat het meevalt....
Ik mis jullie allemaal, echt veel
Laat aub regelmatig wat van jullie horen
Veel liefs,
Sabet
xxx
Eindelijk heb ik tijd om mijn blog aan te vullen. Ik ben nu 1 week in Ghana en ik heb al ontzetttend veel meegemaakt.
Vrijdag arriveerde ik om 8u30 in Zaventem. Steffi en ik hebben een half uur gezocht naar de AFs-verantwoordelijke, maar uiteindelijk vonden we har. Met zijn vijven gingen we naar de Afrika-check-in. Daar kwamen ze voor het eerste probleem te staam. Brussels Airlines vertelde ons dat het vliegtuig overboekt was waardoor wij geen zitplaatsen hadden, enkel Christel had een plaats. De anderen, waaronder ik werden op de wachtlijst geplaatst. Het was spannend tot 10 minuten voor vertrek. Eindelijk kregen we het bericht dat we naar Ghana konden vertrekken.
In Accra werden we opgewacht door 2 AFSers. We werden naar ons prachtige hotel gebracht, toch niet... maarja het viel best meee.
Zaterdag gingen we naar het Afs-kantoor. Ze hadden een soort van city-tour. We namen de trotro (busje). Op die manier leerden ze de stad kennen. Het verkeer is zer druk, niemand trekt zich iets aan van regels. savonds gingen we naar MUSIC MUSIC, het bekemdste tv-programma van Ghana. Wij waren publiek, dus kwamen we op tv. het is een live-show waarbij artiesten komen optereden, allemeel rappers. En de Ghanzen gingen er helemaal wild op. Dan was er ook nog de Crazy-dance-competition, 3 mensen uit het publiek moeten gedurende 1 minuut zo dwaas mogelijk dansen. Dominiquevan Duitsland (AFS) won.
Zondag ging ik naar de kerk. Helemaal anders dan hier. Het koor bestaat uit 50 mensen. Iedereen kent de liedjes, iedereen zingt en klapt, maar het duurt ontzettend lang. En soms moet je ook knielen. In de namiddag gingen we maar Bojo-beach, echt een paradijs.
Maandag en dinsdag hadden we een aantal AFS-sesies, informtie over hoe te leven in Ghana. We hadden ook een taalles (Twi)>
Dinsdag vertrokken de mensen die verblijven in Accra naar hun gastgezin. De groep vekleinde. We waren maar met zijn 6en meer. We waren nog maar met 2 Belgen, Elise en ik.
Woensdag vertrok ik dam ook naar Koforidua. We moesten opstaan om 3uur, echt supervroeg. Mijn ogen waren superklein en mijn haar stond naar allen kanten> Ik dacht : Sabet, wat ben je moooooooooooi. Eerst gingen Elise, Dominique en Toni afzetten aan het station. Vervolgens ging de AFS-bus naar Eastern Region, daar was Tom zijn Familie.
Daarna reden we door naar Koforidua. Na een uur rijden viel de bus stil. We moesten 2u wachten tot de bus gerepareerd was. Eens in Koforidua, ontmoette ik eindelijk mijn gatsgezin. ECHT SUPERVRIENDELIJKE mensen. Mijn huis is wel niet echt groot en mooi mssr ik heb alles wat ik nodig heb. Ik kreeg de mooiste kamer in het huis.
Aan het eten moet ik echt wel wennen. Het is allemaal zeer pikant en sommige dingen lust ik gewoon niet.
In de stad staart iedereen naar je omdat je blank bent. Iedereen wilt u een hand geve, u aanrakem, gewoon omdqt ik wit ben. Blanken worden Obroni genoemd. Maar alle mensen zijn wel vriendelijk en behulpzaam.
Maar nu ga ik julie nu laten.
Ik ga nu naar de markt. Morgen ga ik voor het eerst naar mijn project, spannedm ik hoop dat het meevalt....
Ik mis jullie allemaal, echt veel
Laat aub regelmatig wat van jullie horen
Veel liefs,
Sabet
xxx
donderdag 15 juli 2010
Start van een groot avontuur…
Hallooo,
Morgen is het eindelijk zo ver. Mijn droom wordt werkelijkheid. Ik vertrek naar Ghana. Dit moment leek altijd zo veraf, maar eindelijk is het aangebroken. Ik heb er ontzettend veel zin in!!
Ik heb al reeds contact gehad met mijn gastbroer Michael. Hij belde me maandagnacht. Hij heeft ook facebook, dut ik heb toch al wat kunnen praten met mijn Ghanese broer. Het was zeer leuk om te horen dat heel de familie zich verheugd op mijn komst.
Wat ik vergeten vetellen was in mijn vorig bericht, maar toch heel belangrijk is: mijn reis naar Ghana is geen snoepreisje, ik ga meewerken in een project. Ik zal werken in St.-Mary's International School. Wat ik juist zal moeten doen, werd me nog niet verteld (ik vermoed lesgeven). Alles zal duidelijk worden eens ik daar ben. :-)
Ik wil iedereen bedanken die een brief geschreven heeft. Ze zitten allemaal veilig in mijn valies. Het doet me zeer veel deugd om te zien dat er heel veel mensen zijn die me steunen. Danku!!
Ik zal jullie missen. Ik hoop dat ik jullie regelmatig zal horen!
Ik zie jullie allemaal terug op 4 september!
Veel liefs,
Sabet
xxx
Morgen is het eindelijk zo ver. Mijn droom wordt werkelijkheid. Ik vertrek naar Ghana. Dit moment leek altijd zo veraf, maar eindelijk is het aangebroken. Ik heb er ontzettend veel zin in!!
Ik heb al reeds contact gehad met mijn gastbroer Michael. Hij belde me maandagnacht. Hij heeft ook facebook, dut ik heb toch al wat kunnen praten met mijn Ghanese broer. Het was zeer leuk om te horen dat heel de familie zich verheugd op mijn komst.
Wat ik vergeten vetellen was in mijn vorig bericht, maar toch heel belangrijk is: mijn reis naar Ghana is geen snoepreisje, ik ga meewerken in een project. Ik zal werken in St.-Mary's International School. Wat ik juist zal moeten doen, werd me nog niet verteld (ik vermoed lesgeven). Alles zal duidelijk worden eens ik daar ben. :-)
Ik wil iedereen bedanken die een brief geschreven heeft. Ze zitten allemaal veilig in mijn valies. Het doet me zeer veel deugd om te zien dat er heel veel mensen zijn die me steunen. Danku!!
Ik zal jullie missen. Ik hoop dat ik jullie regelmatig zal horen!
Ik zie jullie allemaal terug op 4 september!
Veel liefs,
Sabet
xxx
maandag 12 juli 2010
Eerste bericht
Hallooo,
zoals de meeste wel al weten trek ik er deze zomer op uit.
Ik vertrek op 16 juli met AFS richting Ghana.
Vrijdag 16 juli neem ik om 11u40 een vlucht richting Accra.
Via deze blog wil ik mijn verhalen en avonturen met jullie delen!
Ik zal gedurende 7 weken bij de Familie Appiah wonen.
Mijn gastvader heet Jacob en mijn gastmoeder heet Felicia. Ik heb 3 zussen en 1 broer.
Ik zal de jongste zijn!
Ik verblijf in de stad Koforidua, op zo'n 70 km van de hoofdstad Accra.
Ik hoop dat ik jullie regelmatig zal horen!
Veel liefs,
Sabet
xxx
zoals de meeste wel al weten trek ik er deze zomer op uit.
Ik vertrek op 16 juli met AFS richting Ghana.
Vrijdag 16 juli neem ik om 11u40 een vlucht richting Accra.
Via deze blog wil ik mijn verhalen en avonturen met jullie delen!
Ik zal gedurende 7 weken bij de Familie Appiah wonen.
Mijn gastvader heet Jacob en mijn gastmoeder heet Felicia. Ik heb 3 zussen en 1 broer.
Ik zal de jongste zijn!
Ik verblijf in de stad Koforidua, op zo'n 70 km van de hoofdstad Accra.
Ik hoop dat ik jullie regelmatig zal horen!
Veel liefs,
Sabet
xxx
Abonneren op:
Posts (Atom)